Ή διεκδικείς ή χάνεις. Εσύ επιλέγεις!

Δεν πάει καιρός απ’ όταν έπεσε το μάτι μου σε ένα πολύ ενδιαφέρον ρητό, όσο εγώ έψαχνα για κάτι άσχετο στο διαδίκτυο κι ενώ προετοιμαζόμουν για την επόμενη συνεδρία μου.

Το ρητό έλεγε «Παίρνεις πάντα αυτό που διαπραγματεύεσαι. Αν περιμένεις να πάρεις αυτό που αξίζεις, στο τέλος θα σε κάνουν να πιστέψεις ότι δεν αξίζεις τίποτα». Σάστισα. Σα να μου πήρε κανείς τη γη κάτω απ’ τα πόδια. Πως περιγράφονται ολόκληρες ζωές σε δέκα λέξεις… για σκέψου.

Ερχόμαστε και φεύγουμε από αυτή τη ζωή με έναν πολύ ισχυρό σύμμαχο διαρκώς κοντά μας, τον εαυτό μας. Το πρόβλημα είναι ότι κάπου στα μισά -και κυριολεκτώ- τον ξεχνάμε και στην καλύτερη τον ιεραρχούμε ως την κατά σειρά 5^η μας «προτεραιότητα».

Στις υψηλότερες θέσεις συνήθως μπαίνουν πράγματα που θέλουμε να αποδείξουμε και να πετύχουμε επίσης για να αποδείξουμε.

Το ζήτημα είναι σε ποιους

Συνήθως οι άγνωστοι γνωστοί «όποιοι», σημαντικοί και μη είναι οι ίδιοι που σε όλο το ταξίδι μας έως τώρα επιβεβαιώνουν το παραπάνω ρητό.

«Αν περιμένεις να πάρεις αυτό που αξίζεις, στο τέλος θα σε κάνουν να πιστέψεις ότι δεν αξίζεις τίποτα». Και κάπου εδώ, αρχίζει η ιστορία και απλοποιείται όσο σκληρό κι αν μοιάζει να είναι αυτό…

Για να διεκδικήσεις χρειάζεται να έχεις αντιληφθεί την αξία σου

Για να αντιληφθείς την αξία σου, χρειάζεται να δουλεύεις με τον εαυτό σου. Για να δουλέψεις συνειδητά με τον εαυτό σου, χρειάζεται απλά και μόνο να το επιλέξεις και κυρίως να μιλάς λίγο σε περιττούς.

Ο κόσμος πάντα θα λέει, κρίνει, υποβιβάζει. Εσύ, μείνε στο σκοπό σου και στα δικά σου θέλω και συμφέροντα.