Οι ζωές μας θα ήταν πιο μαγικές αν μπορούσαμε να ζητήσουμε όσα θέλουμε

Οι ζωές μας θα ήταν πιο μαγικές αν μπορούσαμε να πούμε όσα νιώθουμε, αν μπορούσαμε να ζητήσουμε όσα θέλουμε και αν ανάβαμε περισσότερα κεριά

Τα κεριά είναι για να καίγονται. Τα λόγια είναι για να λέγονται. Ό,τι μένει σβηστό δεν εκπληρώνει ένα μέρος του εαυτού του και ότι δεν λέγεται φοβάται να υπάρξει.

Οι άνθρωποι φοβόμαστε πολύ τα συναισθήματα μας.

Όχι μόνο τα φοβόμαστε αλλά τα τρέμουμε. Νιώθουμε ανεπαρκείς απέναντι τους σαν να μην μπορούμε να διαχωρίσουμε εμάς από αυτά. Σαν να γινόμαστε ένα με αυτά και να ξεχνάμε ότι τα συναισθήματα τα νιώθουμε.

Νιώθω δεν σημαίνει γίνομαι ένα με αυτό

Σημαίνει το αισθάνομαι, δηλαδή το επεξεργάζομαι με μια μου αίσθηση ή και περισσότερες.

Όταν λέμε νιώθω κρύο, εννοούμε πως εισπνέουμε τον κρύο αέρα, το δέρμα μας σφίγγει, τα χέρια μας παγώνουν και έτσι κρυώνουμε, δεν γινόμαστε εμείς οι ίδιοι το κρύο.

Έτσι και όταν νιώθεις θλίψη, κλαις, ή στέκεσαι άπραγος, νιώθεις μουδιασμένος και ίσως καθηλωμένος και έτσι θλίβεσαι. Δεν γίνεσαι εσύ ο ίδιος η θλίψη σου.

Όμως νιώθεις σαν να σε έχει καταπιεί αυτή η θλίψη, η οργή, ο θυμός, η απόγνωση και όποιο συναίσθημα είναι σε μεγάλη ένταση μέσα σου και σε βασανίζει. Το βιώνεις υπερβολικά.

Εάν μιλούσες για το συναίσθημα σου θα σε βοηθούσε να αποσυμφορηθείς.

Όμως φοβάσαι να μιλήσεις γι’ αυτό και έτσι ο φόβος σου, που νιώθεις αυτό το συναίσθημα είναι πια μεγαλύτερος από το ίδιο το συναίσθημα σου!

ΒΟΟΜ!

…ξαναδιάβασε αυτή την φράση.

Φοβάσαι να παραδεχτείς την ύπαρξη του συναισθήματος που νιώθεις και τρέχεις μακριά από αυτό.

Κάνεις άλλα πράγματα, το καλύπτεις, κάνεις πως δεν το νιώθεις, προσπαθείς να το αγνοήσεις να κάνεις σαν να μην υπάρχει, από φόβο να μείνεις εκεί μέσα σου και να το δεις, να το νιώσεις, να σταθείς και να το ακούσεις, να το καταλάβεις και να το αποδεχτείς.

Φοβάσαι πως αν παραδεχτείς το συναίσθημα σου και το ξεστομίσεις, και το πεις στον εαυτό σου αυτό θα υπάρξει, θα αποκτήσει υπόσταση  και θα σε κατασπαράξει, θα γίνει ακόμα μεγαλύτερο εκείνο και ακόμη μικρότερος εσύ.

Τα συναισθήματα σου τελικά καταλήγουν να είναι το τέρας κάτω από το κρεβάτι σου που φοβόσουν από παιδί. ΒΟΟΜ ξανά! 

Τα συναισθήματα σου δεν είναι εδώ για να σε βασανίζουν

Είναι για να σου δείχνουν προς τα πού να πας και τί να αποφεύγεις.

Η αντίσταση σου σε αυτά σε κάνει να βασανίζεσαι. Η αντίσταση σου στα μηνύματα των συναισθημάτων σου σε κάνει να μην τα κατανοείς και να τα φοβάσαι.

Έχεις μάθει πως τα συναισθήματα είναι δύσκολο να μπουν σε λέξεις όμως συμβαίνει το αντίθετο!

Όταν είμαι παρών στο συναίσθημα μου οι λέξεις έρχονται μόνες τους, χωρίς να τις σκεφτώ.

Οι πράξεις έρχονται μόνες τους, χωρίς να τις πιέσω

Είμαι παρών στο συναίσθημα μου σημαίνει στέκομαι για μια στιγμή να καταλάβω τί νιώθω σε σχέση με κάποιο ερέθισμα άνθρωπο ή κατάσταση. Στέκομαι δηλαδή δεν βιάζομαι, να μιλήσω, να δράσω ή να απαντήσω.

Επεξεργάζομαι. Παίρνω χρόνο. Συνδέομαι με μένα και ύστερα δρω.

Τότε θα μάθω πως όχι μόνο είμαι επαρκής απέναντι στο συναίσθημα μου, όχι μόνο τα συναισθήματα μου δεν είναι το τέρας κάτω από το κρεβάτι αλλά μου ξεκαθαρίζουν τον κόσμο για να μπορέσω να τον δω και να τον ζήσω με απόλυτη ασφάλεια, είναι η πυξίδα μου.

Άναψε κεριά κάνε ατμόσφαιρα για σένα, ζέστανε τον χώρο σου και την καρδιά σου, και άκου το συναίσθημα σου.

Είμαι μαζί σου σε αυτό.