Όταν δεν είσαι ο εαυτός σου δεν μπορείς να έχεις δικά σου όρια

Οι άνθρωποι μπερδεύουμε τα όρια με τους περιορισμούς.

Περιορισμός σημαίνει δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, υπάρχει αυστηρότητα, ακαμψία, αδιαλλαξία.

Περιοριστικός μπορεί να είναι ο τρόπος που μεγάλωσα, ο τρόπος που ζω, που σκέφτομαι και κατ’ επέκταση ο τρόπος που υλοποιώ.

Όριο θα πει είμαι ασφαλής, διατηρώ μέσα μου και γύρω μου χώρο και συνυπάρχω χωρίς να παρεμβαίνουν οι άλλοι.

Για παράδειγμα: περιορισμός είναι η ζώνη που σε σφίγγει ενώ όριο είναι το κάγκελο στο μπαλκόνι σου, σου λέει μην πας πιο έξω γιατί θα κινδυνέψεις, είναι εκεί για να σε προστατέψει.

Πόσες φορές έχεις περάσει τα όρια σου αφήνοντας άλλους ανθρώπους να είναι χειριστικοί, παρεμβατικοί, επικριτικοί, ρατσιστικοί μαζί σου;

Πόσες φορές ένιωσες ένα σφίξιμο στο στομάχι σου χωρίς να ξέρεις ακριβώς τί συναίσθημα είναι, σαν κάτι να μην σου ταιριάζει τη στιγμή που επικοινωνούσες με κάποιον άνθρωπο; Σαν φόβος, σαν ανασφάλεια, σαν αβεβαιότητα;

Όλες αυτές τις φορές κάπου υπάρχει παρεμβατικότητα στα όρια σου

Ακόμη και αν δεν το καταλαβαίνεις συνειδητά υπάρχει. Την επόμενη φορά δοκίμασε να ρωτήσεις τον εαυτό σου: Τι είναι αυτό που με ενόχλησε τώρα; Τί δεν μου άρεσε;

Σίγουρα το σώμα σου θα σου δώσει ένα μήνυμα, ο νους σου θα σου φέρει μια σκέψη. Μη βιαστείς να την ακυρώσεις, παρατήρησε τη.

Οι άνθρωποι έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τους εαυτούς μας μέσα από κουτάκια, δηλαδή στερεότυπα.

Ειδικά τα κορίτσια σε μεγάλο βαθμό είχαν στο πρόσφατο παρελθόν και ακόμη και τώρα μη σας πω έχουν το στερεότυπο από τις μαμάδες τους να βρουν έναν άντρα γιατρό με λεφτά και επιφάνεια κλπ…

Έτσι λοιπόν τα κορίτσια μπορεί να βρουν όντως κάποιον σαν αυτόν που όμως να είναι κακοποιητικός, ανειλικρινής και να μην σκέφτονται καν να τον αφήσουν επειδή έχουν μεγαλώσει με το θέσφατο ότι ο σύντροφος για να είναι αποδεκτός πρέπει να είναι έτσι.

Έχουν μπει σε ένα κουτάκι και φοβούνται να βγουν από αυτό

Ίδια κουτάκια είναι το να κάνω παιδιά μέχρι τα 30, να παντρευτώ οπωσδήποτε, να παίρνω συγκεκριμένα λεφτά, να έχω συγκεκριμένη δουλειά κλπ.

Όλα αυτά τα κουτάκια μας κάνουν ευάλωτους στις παρεμβατικές συμπεριφορές των άλλων.

Αυτό συμβαίνει γιατί στην προσπάθεια μας να γίνουμε αυτό που λέει το κουτάκι και να χωρέσουμε σε αυτό, δεν δημιουργούμε τον δικό μας χαρακτήρα αλλά γινόμαστε γρανάζι, κόπια, φερέφωνο.

Όταν δεν είσαι ο εαυτός σου δεν μπορείς να έχεις δικά σου όρια

Έχεις δανεικά όρια. Τα όρια που οι άλλοι που σε έπεισαν να μπεις στο κουτάκι αυτό, έβαλαν εκείνοι. Έτσι δεν μπορείς να διεκδικήσεις κάτι περισσότερο, συμβιβάζεσαι.

Άρα σημασία δεν έχει αν ο άντρας που βρήκες είναι κακοποιητικός σημασία έχει το ότι είναι γιατρός! Και αν για εσένα έχει σημασία το ότι είναι κακοποιητικός δεν νοιάζει κανέναν, δεν τους αφορά.

Μπορεί να σου πουν μη δίνεις σημασία θα του περάσει, όταν κάνεις παιδιά θα διορθωθεί, και άλλα τέτοια ανυπόστατα.

Χρειάζεται να αρχίζεις να ρωτάς τον εαυτό σου: Μου αρέσει η ζωή μου; Μου αρέσουν οι επιλογές μου; Είναι πράγματι δικές μου; Είμαι ευτυχισμένη/ος;

Και εάν κάτι δεν σου αρέσει βάλε όριο και άλλαξε το. Μη φοβάσαι!

Ξεκίνα ψυχοθεραπεία, διάβασε ένα βιβλίο αυτοβελτίωσης, κάνε τον πρώτο σου διαλογισμό. Θα στο λέω σε κάθε κείμενο! Η θεραπεία είναι δύναμη.

Σε βοηθάει να ρίξεις φως σε όσα σε μπερδεύουν και σε ταλαιπωρούν.

Δημιούργησε τον εαυτό σου, βάλε όρια στους ανθρώπους γύρω σου γιατί δεν είσαι εσύ υπεύθυνος/η για να τη χαρά τους.

Δημιούργησε τη ζωή σου όπως σε κάνει χαρούμενο/η και όχι όπως νιώθουν ασφάλεια οι άλλοι.

Ποτέ δεν είναι αργά να ξεκινήσεις.

Φαντάσου όλη σου τη ζωή να τη ζεις με μια σφιχτή ζώνη στη μέση σου

Το ίδιο πράγμα συμβαίνει και συναισθηματικά με τους ανθρώπους που σε πιέζουν να κάνεις ότι σου λένε και να μπεις στο κουτάκι. Βάλε τους όρια.

Το Σύμπαν σε κρατάει, σε στηρίζει και θα σου φέρει άπειρες ευκαιρίες και ανθρώπους συμβατούς με το που αποφασίσεις να στηρίξεις τον εαυτό σου και να δημιουργήσεις τη ζωή σου με βάση αυτό που πραγματικά σε κάνει χαρούμενο/η και όχι αυτό που φέρνει ασφάλεια στους άλλους.