Ποια είναι τα «glimmers» της ζωής σου;

Είναι μεσημέρι Τρίτης, μόλις έχω τελειώσει τη δουλειά για σήμερα, κάθομαι ακόμα στον υπολογιστή μου, ενώ έξω βρέχει από το πρωί και τα ηχεία παίζουν non-stop το comfort φθινοπωρινό μου soundtrack, a.k.a. το album «evermore» της Taylor Swift.

Και ενώ από το κινητό μου έρχονται μηνύματα που ξεκάθαρα αποτελούν πηγή αρνητικής ενέργειας, κάνω την πολύ συνειδητή επιλογή να επικεντρωθώ σε εκείνα που φέρνουν το ακριβώς αντίστροφο.

Έχουμε βολευτεί η καθημερινότητά μας να γεμίζει από στιγμές που «κατεβάζουν» τα επίπεδα της ενέργειας μας, συνήθως στρέφουμε το βλέμμα στη συναισθηματική μουντίλα που μας περιβάλλει τις περισσότερες φορές και ξεχνάμε να δώσουμε τη δέουσα προσοχή σε μικρές ή λίγο πιο μεγάλες στιγμές, που μπορεί να φέρνουν κάτι όμορφο στη ρουτίνα μας.

Εκείνο που μεγαλώνει στη ζωή σου όμως, είναι εκείνο που τρέφεις με την προσοχή σου.

Αντί να κάνουμε λοιπόν, τόσο πολύ focus σε όσα και σε εκείνους που μας «πυροδοτούν» με έναν τέτοιο τρόπο μέχρι να χάσουμε τον εαυτό μας σε ένα λαγούμι από την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, μπορούμε να φέρουμε στο προσκήνιο τα «glimmers» μας.

Τι ακριβώς είναι τα «glimmers»;

Χαίρομαι που ρώτησες! Είναι εκείνες οι μικρές και εύκολες, οι αβίαστες και λαμπερές στιγμές, που μπορεί να μην αποτελούν κάτι κοσμοϊστορικό ή ανατρεπτικό, όμως προκαλούν ευγνωμοσύνη και εκτίμηση για τη ζωή σου, την αίσθηση της πραγματικής και εσωτερικής γαλήνης και ηρεμίας.

Όπως ένας περίπατος στη φύση. Λίγος χρόνος εκτός social media. Μία ουσιαστική και βαθιά συζήτηση με κάποιο αγαπημένο πρόσωπο. Το γεγονός ότι έβαλες το USB καλώδιο στον υπολογιστή απευθείας με τη σωστή πλευρά. Το ότι ήταν υπέροχος ο πρώτος καφές της ημέρας. Ίσως ότι δε βρήκες τόση κίνηση στον δρόμο. Μπορεί να κοιτάχτηκες ρομαντικά με κάποιον άγνωστο στο μετρό. Ή να άκουσες ένα κομπλιμέντο, ενώ δεν το περίμενες και σχεδόν να κοκκίνισες από εκτίμηση. Ή να πέτυχες ξανά μετά από πολύ καιρό, ένα πολύ αγαπημένο σου τραγούδι.

Πρώτη φορά είδα τον ορισμό των «glimmers» όχι σε κάποιο επιστημονικό άρθρο, αλλά στο TikTok, εκεί όπου ο αλγόριθμος είναι αρκετά έξυπνος, ώστε να μου δίνει το περιεχόμενο που ξέρει ό,τι θέλω να δω!

Και ίσως τα «glimmers» να μην έχουν έρθει από κάποια επιστημονική πηγή, όμως είναι ξεκάθαρο στο πόσο μας βοηθούν να μείνουμε στη στιγμή, ένα task που μοιάζει τόσο δύσκολο στις μέρες μας. Μας καθοδηγούν, ώστε να εκτιμάμε τις μικρές απολαύσεις της ζωής, τις διακριτικές χαρές, να εκφραζόμαστε περισσότερο στις σχέσεις μας, να κρατάμε τη σύνδεση με τον εαυτό μας, να εκπαιδευόμαστε στη συναισθηματική ανθεκτικότητα, να «βλέπουμε» την ποιότητα της ζωής μας, χωρίς να πέφτουμε στην παγίδα του να τα θεωρούμε όλα δεδομένα.

Σε ένα μικρό βαζάκι που έχω στη βιβλιοθήκη μου, δίπλα από τα βιβλία της σειράς «Twilight» (ξεκάθαρα millennial), κρατάω ένα μικρό βαζάκι. Κάθε βράδυ, πριν κοιμηθώ και αφού ακολουθήσω την κλασική manifestation τακτική μου, γράφω σε ένα τόσο δα χαρτάκι, την πιο όμορφη στιγμή της ημέρας. Και στο τέλος του μήνα, διαβάζω ξανά όλα τα χαρτάκια στο βάζο μου.

Όλες τις αγκαλιές, τις όμορφες στιγμές, τα χαμόγελα, το μοίρασμα, τα ξεκαθαρίσματα, την αυθεντική αγάπη.

Και χαμογελάω. Και η ενέργειά μου ανεβαίνει. Και ίσως τελικά η ζωή να είναι παραπάνω από τη μίζερη αναμονή ενός ανιαρού countdown.