Attention please: Τα κόκκινα σημαιάκια των συνεντεύξεων

Αγαπητή μου φίλη, πριν από κάποιο διάστημα σε μια συνεδρία mentoring μου, η mentee μου έθεσε την εξής ερώτηση: «Πώς μπορούμε να καταλάβουμε στην συνέντευξη ότι η δουλειά για την οποία μιλάμε δεν είναι αυτό που περιγράφει ο recruiter? Ποια είναι τα red flags?».

Και ίσως έχεις αναρωτηθεί και εσύ «Πώς μπορείς να ξέρεις από πριν ότι μια εταιρία είναι (α)κατάλληλη;» – ειδικά αν σου έχει τύχει να έχεις αποδεχτεί μια θέση που στα χαρτιά φαινόταν τέλεια και εν τέλει κατέληξε η χειρότερη εργασιακή σου εμπειρία.

Η πραγματικότητα είναι ότι μπορείς να αποφύγεις την λάθος εταιρία για σένα, αν ξέρεις απο πριν ποια είναι τα κόκκινα σημαιάκια που πρέπει να προσέξεις πριν υπογράψεις την πρόσληψη σου! Και σήμερα θα τα δούμε ένα προς ένα:

Η Μεγάλη Αποφυγή

Μήπως ξεκίνησες να ρωτάς για την κουλτούρα της εταιρίας και ο recruiter έδειχνε να αποφεύγει την ερώτηση; Η ακόμα χειρότερα σου δίνει γενικόλογες απαντήσεις, όπως «είμαστε μια μεγάλη οικογένεια»;

Γενικότερα, όταν παρατηρείς ότι υπεκφεύγουν να απαντήσουν σε οποιαδήποτε ερώτηση ή δεν σου δίνουν πρακτικά παραδείγματα, ίσως είναι ένα δείγμα ότι κάτι άλλο πρέπει να καλυφθεί. Προσπάθησε να μάθεις περισσότερα για όποιο και αν είναι το θέμα που έθιξες, χωρίς υπερβολική πίεση, και αν και πάλι η απάντηση δεν σε καλύπτει, ξανασκέψου αν θες να δεχτείς να δουλέψεις εκεί.

Τι ακριβώς θα κάνω;

Αν ο ρόλος που σου περιγράφουν είναι ακαθόριστος, χωρίς σαφή περιγραφή εργασίας – that’s a big no no! Είναι πολύ σύνηθες όταν τα όρια είναι ασαφή, τελικά να καταλήγεις να κάνεις πολλά διαφορετικά πράγματα – μπορεί και άσχετα μεταξύ τους. Αν θες να αποφύγεις κάτι τέτοιο, μπορείς να ρωτήσεις πως θα ήταν μια τυπική μέρα εργασίας και τι project θα πρέπει να αναλάβεις.

Όλοι φεύγουν!

Το ποσοστό αποχωρήσεων στον τελευταίο χρόνο (turnover) είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για να σφυγμομετρήσεις την κατάσταση. Ένα υψηλό ποσοστό μπορεί να υποδηλώνει κακό περιβάλλον, μη ρεαλιστικές προσδοκίες από τους εργαζόμενους ή αναποτελεσματικό management.

Φρόντισε να ρωτήσεις το ιστορικό της θέσης (για παράδειγμα, αν ο κάτοχος της θέσης αλλάζει στο εξάμηνο, μάλλον δεν είναι καλό δείγμα) και επίσης, ποιοι είναι οι πιο συχνοί λόγοι αποχώρησης. Επίσης, πρόσεξε πώς μιλάνε για προηγούμενους εργαζόμενους – αν όλοι όσοι φύγαν ήταν οι «κακοί» της ιστορίας, μάλλον κάτι άλλο κρύβεται.

Ξέχασα το ραντεβού μας!

Αν η ημερομηνία της συνέντευξης σου άλλαξε περισσότερες φορές από όσες μπορείς να θυμηθείς ή ακόμα χειρότερα να έφτασες στην συνέντευξη και είχαν ξεχάσει ότι είχατε συνέντευξη (#ghosted), είναι ένα πολύ κακό δείγμα.

Αρχικά μια έλλειψη οργάνωσης δείχνει ότι δεν υπάρχει σεβασμός του χρόνου των υποψηφίων αλλά και ότι δεν υπάρχει οργάνωση εντός των λειτουργιών της εταιρίας. Φυσικά, κάποιες αλλαγές μπορεί να υπάρξουν, ειδικά αν η συνέντευξη είναι με υψηλά στελέχη, όμως σε μια οργανωμένη εταιρία (εκτός αν είναι κάτι όντως απρόοπτο) η οποιαδήποτε αλλαγή θα επικοινωνηθεί σε εύλογο διάστημα.

Από την πρώτη επικοινωνία που θα έχεις φρόντισε να ρωτήσεις ποια είναι τα βήματα στην διαδικασία επιλογής, καθώς θα σου φανερώσει αν η εταιρία έχει μια δομημένη διαδικασία.

Ποιος είναι ο Υπεύθυνος;

Αν δεν είναι σαφές ποιος θα είναι ο άμεσος προϊστάμενος σου ή γενικά ποιος είναι ο υπεύθυνος για κάθε λειτουργία της εταιρίας, συνήθως το αποτέλεσμα είναι χάσματα επικοινωνίας, ασαφής κατεύθυνση και σύγχυση. Μην ξεχνάς από την πρώτη σου συνέντευξη να ρωτήσεις ποιος θα είναι ο άμεσος προϊστάμενος σου και ποια είναι η γραμμή αναφοράς του τμήματος σου.

Είμαστε ευέλικτοι στο ωράριο!

Γενικά η ευελιξία στο ωράριο είναι κάτι πολύ θετικό, πρόσεξε όμως μην κρύβει απο πίσω άπειρες υπερωρίες (και δη απλήρωτες). Ακόμα, αν βλέπεις ότι οι recruiters υπογραμμίζουν το πόσο σκληρά δουλεύουν όλοι, ίσως αυτό να είναι ένα δείγμα υπερβολικής πίεσης, σφιχτών deadline, και υπερωριών. Μπορείς να ρωτήσεις ποιο θα ήταν ένα τυπικό ωράριο για αυτόν το ρόλο και πώς η εταιρία αντιμετωπίζει τις υπερωρίες.

Google is your friend!

Μην ξεχνάς να κάνεις την έρευνα σου, ώστε να μάθεις τι λέει η αγορά για την εταιρία! Υπάρχουν πολλές πλατφόρμες όπως η Glassdoor που φιλοξενούν reviews από εργαζόμενους μια εταιρίας για την εκάστοτε εταιρία, το οποίο μπορεί να αποτελέσει ένα κριτήριο για το τί να περιμένεις. Βέβαια, πάντα με μια επιφύλαξη, γιατί ότι διαβάζουμε online, δεν είναι πάντοτε αλήθεια!

Κλείνοντας, οι περισσότεροι πηγαίνουν σε μια συνέντευξη σκεπτόμενοι μόνο: «Ελπίζω να με επιλέξουν!». Όμως αν πηγαίνεις με αυτό το σκεπτικό, το πιο πιθανό είναι να μην παρατηρήσεις τα «κόκκινα σημαιάκια».

Έτσι, όσο εστιάζεις να εντυπωσιάσεις με τις απαντήσεις σου, μην ξεχνάς ότι και εσύ αξιολογείς την συγκεκριμένη εταιρία και το πώς θα ένιωθες αν δούλευες εκεί. Στην τελική, αν το ένστικτο σου σου λέει ότι μάλλον κάτι δεν πάει καλά, το πιο πιθανό είναι όντως να μην πηγαίνει!