Ζωή με πρόγραμμα και σε αναμονή δε βγαίνει φίλη Σ.

Γράφει η Νίκη Τσαγγάρη,

«Είμαι μέσα στο στρες και στο άγχος. Όλη μέρα είμαι στη τσίτα… Όλα πρέπει να γίνουν σύμφωνα με το πρόγραμμα γιατί αλλιώς δεν τα βγάζω πέρα».

Η φίλη Σ. στον φυσιοθεραπευτή με ημικρανίες…

Να σου γνωρίσω την κα Νίκη της λέει ο φυσιοθεραπευτής, έχει τουριστικό γραφείο, αν θες κανένα ταξίδι να σε στείλει…

«Ταξίδι; Έχω 6 χρόνια να ταξιδέψω από τότε που γέννησα το 1^ο μου παιδί…»

Ένα σοκ δεν σας κρύβω το έπαθα…

«Πρέπει να χαλαρώσεις λίγο, να δώσεις λίγο χρόνο στον εαυτό σου. Aνέπνευσε λίγο… Το σώμα σου σου στέλνει μηνύματα. Δεν σε κάνει λιγότερο μαμά αν ζητήσεις βοήθεια…

Δεν πρέπει να νοιώθεις ενοχές επειδή θα πάρεις λίγο χρόνο για σένα… Νομίζεις ότι δίνεις στα παιδιά σου αλλά τελικά το μόνο που τους μεταδίδεις είναι το άγχος σου και όλο αυτό το στρες και την ένταση» λέει ο φυσιοθεραπευτής.

«Αυτά μου λέει και η αδελφή μου που είναι παιδοψυχολόγος αλλά… έτσι έχω μάθει!!!»

2^ο σοκ

«Είμαι συνέχεια στην πρίζα, δεν μπορώ να κάτσω στο καναπέ… ποτέ δεν έχω καθίσει στον καναπέ του σπιτιού μου».

«Βρες λίγο χρόνο και χώρο για σένα, δεν είναι κακό…» (Φυσιοθεραπευτής)

«Έτσι έχω μάθει… Όταν τα παιδιά γίνουν 12 (2 παιδιά 6 & 4) θα γίνουν πιο χαλαρά τα πράγματα…»

3^οσοκ…

«Δηλαδή θα βάλεις τη ζωή σου σε αναμονή για τα επόμενα 6-8 χρόνια;

Και μετά τί; Τι περιμένεις να γίνει όταν τα παιδιά γίνουν 12… Σαν από θαύμα όλα θα αλλάξουν όλα θα γίνουν αλλιώς;»

«Έτσι έχω μάθει…»

«Πως έχεις μάθει αφού το σώμα σου αντιδρά, σου στέλνει μηνύματα κι εσύ το μόνο που έχεις στο μυαλό σου είναι να μην βγεις από το πρόγραμμα το οποίο τηρείς με ευλάβεια;