Η διαδικασία της αλλαγής εμπεριέχει θλίψη

Σκέψου πως ακόμη κι αν όλη σου τη ζωή προετοιμάζεσαι για μια συγκεκριμένη στιγμή, όταν αυτή η στιγμή έρθει, όσο προετοιμασμένος και αν είσαι, ένα κομμάτι νιώθει ανέτοιμο.

Αυτή η στιγμή της αλλαγής έχει συγκεντρωμένη πάνω της την ενέργεια της προσπάθειας σου, την εργασία που έχεις κάνει, την αγωνία σου, το άγχος σου, τις στιγμές αποτυχίας σου, όλα αυτά σαν προβολές είναι γύρω από αυτήν την στιγμή της αλλαγής ή της μετάβασης.

Τέτοιες στιγμές αλλαγής μπορεί να είναι σε κάθε γεγονός της ζωής σου που για σένα είναι σημαντικό.

Για παράδειγμα μπορεί να ήθελες για πολύ καιρό να αλλάξεις σπίτι και ονειρευόσουν το νέο σπίτι σου, το πού θα βρίσκεται, πώς θα είναι, πώς θα νιώθεις όταν θα γυρίζεις σε αυτό, φτιάχνοντας μια εικόνα στο μυαλό σου.

Την στιγμή εκείνη που βρίσκεις αυτό το σπίτι και είσαι έτοιμος πια να μετακομίσεις, υπάρχουν γύρω σου έτοιμες οι κούτες και πια φεύγεις από το παλιό σου σπίτι, ο ψυχισμός όσο και αν ανυπομονεί να μεταβεί θα πάρει λίγο χρόνο για να κοιτάξει πίσω.

Να συνδεθεί ξανά και να κατανοήσει όλα όσα έζησε, όλα όσα έγινε, όλα όσα ο ίδιος βίωσε όσο δημιουργούσε το παρακάτω της ζωής του σε εκείνο το παλιό σπίτι.

Όσο δυσλειτουργική και αν είναι μια κατάσταση ο ψυχισμός πάντα θα την τιμήσει

πάντα θα την ξανακοιτάξει για μια τελευταία φορά, φεύγοντας. Θα το κάνει γιατί ακόμη και αν η κατάσταση ήταν κουραστική, απαιτητική, είχε φθορά, είχε θυμό, παρεμβατικότητα, περιορισμό, ακόμη και αν είχε όλα αυτά, ήταν «η δική του κατάσταση».

Η γνώριμη, η καθημερινή του κατάσταση, που σε αυτήν ο ψυχισμός κατάφερε και να γελάσει ξανά, και να τολμήσει και να ερωτευτεί και να συνδεθεί και να συνεχίσει. Το κατάφερε παρά τη δυσκολία της κατάστασης, άρα βρήκε τη δύναμη να τα κάνει όλα αυτά.

Κοιτώντας πίσω τιμούμε την κατάσταση που μας συνέδεσε με τη δύναμη μας

Δεν την τιμούμε για τα δύσκολα, αλλά για το ποιοι γίναμε εμείς μέσα στα δύσκολα. Για το κομμάτι του Θεού που ανακαλύψαμε πως έχουμε μέσα μας, στα δύσκολα.

Στη θέση του νέου σπιτιού, βάλε όποιο παράδειγμα βιώνεις εσύ τώρα στη ζωή σου, από έναν χωρισμό, ένα διαζύγιο, αλλαγή εργασίας, αλλαγή χώρας, θάνατος οικείου προσώπου ή κατοικιδίου, μια ασθένεια κ.α.

Μέσα σε όλες αυτές τις δύσκολες καταστάσεις ο ψυχισμός σου διαπραγματεύεται τη σύνδεση του με την δύναμη του. Όσο περισσότερη δύναμη βρίσκει μέσα του τόσο περισσότερο έχει ανάγκη να τιμήσει την κατάσταση που περνά.

Το υποσυνείδητο δεν καταλαβαίνει τη διαφορά της δύσκολης και της εύκολης κατάστασης

Καταλαβαίνει μόνο την επιβίωση. Αν μια κατάσταση είναι φαινομενικά δύσκολη όμως, εσύ μέσα από αυτήν βρίσκεις τρόπους να επιβιώνεις το υποσυνείδητο την κρατά ενεργή μέχρι εσύ να την αλλάξεις συνειδητά.

Μέχρι να πεις δεν θέλω άλλο να ταλαιπωρούμαι σε αυτό το σπίτι, εργασία, σχέση, γάμο, συνθήκη θα πάω παρακάτω, θα φύγω.

Τότε το υποσυνείδητο καταλαβαίνει πως χρειάζεται να μετακινηθείς γιατί πια προσβάλλεται η επιβίωση σου.

Όταν λέμε «δεν πάει άλλο» δεν εννοούμε πως σε λίγο θα ξεπεράσουμε τα όρια μας, εννοούμε πως ήδη τα έχουμε ξεπεράσει και πια νιώθουμε φθορά.

Η φθορά απειλεί την επιβίωση μας

Τότε το υποσυνείδητο επιστρατεύει πεποιθήσεις και προγράμματα συμπεριφοράς για να μπορέσεις να μετακινηθείς από τη φθορά.

Για αυτό που κατάφερες να γίνεις μέσα από τις δυσλειτουργικές καταστάσεις χρειάζεται να δώσεις λίγο χρόνο μέσα στη διαδικασία της μετάβασης σου. Μη βιαστείς να φύγεις, συνδέσου με τα βήματα σου, επέτρεψε τους να σε καθοδηγήσουν εκείνα.

Συνδέσου με τη ροή της διαδικασίας σου. Μείνε για λίγο και άκουσε όλα τα συναισθήματα σου, για να μπορέσεις να πας παρακάτω ελαφρύτερος.

Άκουσε τον θυμό, την θλίψη, τη λύπη σου και επέτρεψε τους να ακουστούν και δώσε όσο χρόνο χρειάζεται για να εκφραστούν και να απελευθερωθούν από μέσα σου. Τίμησε τη διαδικασία σου και η ίδια θα σε μεταφέρει ομαλά στο επόμενο στάδιο μόλις είσαι πραγματικά και βαθιά έτοιμος.

Είμαι πολύ μαζί σου σε αυτό.

Σε πιστεύω και ξέρω πως είσαι εδώ για να συνεχίσεις να τα καταφέρνεις.