Magic Me Team
«Ένα μήλο την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα»: Πώς θα έμοιαζε αλήθεια ο κόσμος, η ζωή και οι σχέσεις μας αν στη θέση του αγαπημένου μας φρούτου τοποθετούσαμε την Καλοσύνη;
Ακούμε πάρα πολύ συχνά ότι «ο καλός καλό δε βλέπει», ότι για να επιβιώσεις στο στίβο της ζωής χρειάζεται να είσαι σκληρή/ος, να σε φοβούνται και να σε τρέμουν και την ίδια στιγμή, αν κάτι βλέπουμε να ανθίζει και να συμβάλλει όλο φως σε έναν κόσμο που αλλάζει κόντρα στο γκρι, είναι οι μονάδες που ενώνονται και γίνονται ομάδες.
Oι μαγικοί ανθρωπένιοι άνθρωποι της διπλανής πόρτας που, με λουλούδια στα μυαλά, φωτεινά χαμόγελα και καρδιές ανοιχτές, επιμένουν να πιστεύουν σε έναν άλλο κόσμο και με τις πράξεις τους τον φέρνουν, ή τουλάχιστον προσπαθούν. Έναν κόσμο ενωμένο, έναν κόσμο #ΜΑΖΙ.
Humanity Greece, Ο Άλλος Άνθρωπος, Διαβάζω Για Τους Άλλους, We 4 All, Το παλαιοβιβλιοπωλείο των αστέγων, Theodore’s Miracle, είναι μόνο κάποια από τα φωτεινά παραδείγματα που μας δείχνουν το δρόμο. Γιατί η Καλοσύνη, δεν είναι ο προορισμός, αλλά ο δρόμος. Και μπορεί σήμερα να είναι η Παγκόσμια Ημέρα Καλοσύνης και ως Magicme να θέλουμε να θίξουμε και να αναδείξουμε ένα θέμα που μας απασχολεί βαθιά αξιακά από κάθε οπτική, όμως θέλουμε να περάσουμε και το δικό μας μήνυμα: Η Καλοσύνη δημιουργεί τη Μοίρα μας. Αλήθεια, ποια θέλεις να είναι η δική σου;
Αν ακόμα αναρωτιέσαι πόσο σημαντική είναι η κυρία Καλοσύνη στη ζωή μας, σκέψου ποιος είσαι όταν «κάνεις το καλό»; Και αν θέλεις να «σκάψεις» μέσα σου λίγο πιο βαθιά… γιατί τα ταμπού είναι απεριόριστα, το φαινόμενο του «καλού παιδιού» υπαρκτό, ψάχνεις τρόπους να είσαι περισσότερο ευγενικός με εσένα, τους άλλους και όχι μόνο… έλα μαζί μας σε ακόμα ένα μαγικό ταξίδι…
Καλή ανάγνωση!
🔍Τα ταμπού γύρω από την έννοια «Καλοσύνη»
Έχουμε συνηθίσει η καλοσύνη να παρουσιάζεται ως η σημαντικότερη αρετή που μπορεί να κατακτήσει ένας άνθρωπος. Και την έχουμε συνδέσει με πολλούς διαφορετικούς ορισμούς, όπως της θυσίας, της ομορφιάς, της ανιδιοτέλειας. Και περιμένουμε πάντα να λειτουργεί με απώτερο σκοπό κάποια ανταμοιβή.
Ποτέ δεν την έχουμε βάλει προτεραιότητα, απλά γιατί έτσι θέλουμε.
Προσπαθούμε να είμαστε καλοί, για να βρούμε τον Παράδεισο, να μας συμπαθούν οι γύρω μας, να μην ταράξουμε κανέναν, για να πάρουμε προαγωγή, να κρατήσουμε έναν σύντροφο, να μείνει ικανοποιημένη η οικογένειά μας, για να μη στενοχωρήσουμε κάποιον.
Είναι σχεδόν σαν να χρησιμοποιούμε την καλοσύνη ως πρόσχημα, για να τοποθετήσουμε μέσα σε ένα καλούπι τους ανθρώπους. Ένα καλούπι θυσίας και παραμέλησης του εαυτού.
Η καλοσύνη δεν μπορεί ποτέ να είναι πραγματική εάν διαρκώς θυσιάζεις τον εαυτό σου. Η ουσιαστική καλοσύνη που φέρνει φως σε αυτόν τον κόσμο, είναι εκείνη που βασίζεται στο πόσο αγαπάς και εκτιμάς, πόσο σέβεσαι και φροντίζεις τον εαυτό σου, γιατί μόνο έτσι καταλαβαίνεις ότι είσαι μέρος ενός συνόλου που έχει ανάγκη τον ίδιο σεβασμό, την ίδια φροντίδα, αγάπη και εκτίμηση.
Ποιος νοιάζεται αν «ο καλός καλό δεν βλέπει»; Πώς είναι καλοσύνη να είσαι φως για τους ανθρώπους μόνο και μόνο επειδή περιμένεις αυτό να σου γυρίσει πίσω; Και εάν δε γίνει ποτέ; Θα σταματήσεις να δείχνεις καλοσύνη από κάποιου είδους εκδικητικότητα;
Και γιατί μία καλή μητέρα είναι εκείνη που θυσιάζεται για τα παιδιά της; Εάν δε φροντίσει τον εαυτό της, όταν θα καταρρεύσει τι παραπάνω θα έχει να προσφέρει πέρα από επιπρόσθετο ψυχικό τραύμα;
Ποτέ στην πραγματικότητα δε μάθαμε τον σωστό τρόπο για να είμαστε καλοί. Με τον εαυτό μας και τους γύρω μας. Άσχετα με το τι λένε τα αποφθέγματα και οι παροιμίες.
«Maybe we can find a place to feel good and we can treat people with kindness»!
👧Πώς συνδέεται το φαινόμενο του «καλού παιδιού» με την Καλοσύνη;
Είσαι καλός άνθρωπος ή “το καλό παιδί”; Μεγάλο το χάσμα μεταξύ των δυο. Μια η ειδοποιός διαφορά: η επιλογή.
Η καλοσύνη είναι μια αρετή που καλλιεργείται. Γεννιόμαστε λευκός καμβάς και το παραμικρό γράφει πάνω μας. Από αυτό μπορεί να δημιουργηθεί ένας πολύχρωμος πίνακας ή μια μεγάλη μουτζούρα. Γεννιόμαστε με πολλούς σπόρους μέσα μας. Ανθίζουν αυτοί που ποτίζονται. Η καλοσύνη χρειάζεται φροντίδα και εντατικό πότισμα. Απαιτητικός σπόρος. Μα και τόσο ανταποδοτικός στους καρπούς του.
Μαθαίνουμε τι θα πει καλοσύνη. Ή ακόμη καλύτερα, μας μαθαίνουν τι θα πει καλοσύνη.
Τι συμβαίνει όμως όταν μας μαθαίνουν ποιο είναι το όφελος από το τι θα πει καλοσύνη;
Τι σημαίνει να είσαι καλός, όχι επειδή αναγνωρίζεις την αξία της καλοσύνης αλλά επειδή με το να είσαι καλός κάτι κερδίζεις. Κερδίζεις αποδοχή. Κερδίζεις επιβράβευση. Κερδίζεις ένα περιβάλλον χωρίς συγκρούσεις. Μόνο που μέσα σε τόσα κέρδη κάτι έχεις χάσει. Την ουσία της καλοσύνης, μα κυρίως τον εαυτό σου.
Δεν είσαι πια καλός για σένα. Δεν είσαι καλός γιατί αυτό θρέφει την ψυχή σου και σε γεμίζει ευγνωμοσύνη. Είσαι καλός για τους άλλους. Είσαι καλός γιατί φοβάσαι να είσαι ο εαυτός σου. Είσαι καλός γιατί έμεινες κι εσύ απότιστος, όπως ο σπόρος σου, και τώρα διψάς για την προσοχή, την αποδοχή και την “αγάπη” των άλλων. Ένα “καλό παιδί” όλοι το αγαπούν, σωστά; Όμως το αγαπούν γι’ αυτό που είναι ή γιατί ως καλό παιδί δεν δημιουργεί δυσκολίες και είναι βολικό;
Έναν κόσμο που υποφέρει από απεριόριστη σκληρότητα και πόνο, ένα μόνο μπορεί να τον σώσει: η απεριόριστη καλοσύνη. Μια Καλοσύνη ισχυρή και στιβαρή, που αντέχει απέναντι στα βέλη που προέρχονται από πληγωμένα χέρια και απότιστες ψυχές. Μια Καλοσύνη φωτεινή, αγνή και αγέρωχη. Μια Καλοσύνη απαλλαγμένη από τραύματα και ταμπέλες. Μια Καλοσύνη που είναι επιλογή και στάση ζωής..
🚀Μπορεί η «υπερβολική καλοσύνη» να γυρίσει μπούμερανγκ πίσω σε εμάς;
Η καλοσύνη έχει εξυψωθεί σε μια από τις κυρίαρχες αξίες που πρέπει να υιοθετούμε. Η υπερβολική καλοσύνη από την άλλη, ή μάλλον καλύτερα αυτό που στα χρόνια μας έμαθαν ως «Καλοσύνη» μπορεί να έχει ανεπιθύμητες συνέπειες που μπορούν να οδηγήσουν στην απόσταση από τον ίδιο μας τον εαυτό.
Μεταξύ της επίδειξης φροντίδας προς τους άλλους και της φροντίδας για τον εαυτό μας, είναι αναγκαίο να βρούμε μια ισορροπία που θα μας επιτρέψει να προσφέρουμε αλλά και να αναπτύξουμε τον εαυτό μας.
Σύμφωνα με μια έρευνα του Πανεπιστημίου Κέντ, έχει αποδειχθεί ότι η «υπερβολική καλοσύνη» μάς εμποδίζει να αναπτύξουμε δυνατές σχέσεις. Συχνά, άτομα που είναι πολύ πρόθυμα να βοηθήσουν άλλους τείνουν να αφήνουν στην άκρη τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε έναν παραμελημένο εαυτό, μειώνοντας την αυτοεκτίμηση και προκαλώντας συναισθήματα αποξένωσης από τις δικές μας ανάγκες.
Η αυτοφροντίδα δεν πρέπει να θεωρείται εγωισμός, αλλά ένας τρόπος να διατηρήσουμε την ψυχολογική, σωματική και πνευματική μας ευεξία. Ενδεχομένως, η εφαρμογή της αρχής της συνειδητής αγάπης για τον εαυτό μας να αποτελέσει τη βάση για μια πιο ισορροπημένη προσέγγιση στην καλοσύνη. Αυτό σημαίνει να μάθουμε να λέμε «όχι» όταν είναι αναγκαίο, να αναγνωρίζουμε τις δικές μας ανάγκες και επιθυμίες και να επιδεικνύουμε αυτοσεβασμό.
Ο αυτοσεβασμός και η προσωπική ανάπτυξη μπορούν να προωθήσουν την αυτοπεποίθηση και την ικανοποίηση, ενώ μπορούν να ενισχύσουν την ικανότητά μας να παρέχουμε αυθεντική καλοσύνη και βοήθεια στους άλλους. Η εξισορρόπηση αυτών των δύο πτυχών είναι ουσιώδης για μια ολοκληρωμένη και υγιή προσωπικότητα.
👐Με ποιες μικρές πράξεις δείχνουμε καλοσύνη στους γύρω μας;
Ο Αρχαίος Φιλόσοφος Κομφούκιος πίστευε ότι καλοσύνη είναι να δείχνουμε στους άλλους ότι είναι σημαντικοί. Και υπάρχουν δυο τρόποι να το πετύχεις αυτό: με τα λόγια και με τις πράξεις σου.
Η καλοσύνη είναι πράγματι μια ποιότητα, για την οποία μίλησαν πολλοί φιλόσοφοι, και για αυτό τον λόγο είναι πολύ δύσκολο να δοθεί ένας ακριβής ορισμός. Ο ορισμός του Κομφούκιου όμως είναι αρκετά πετυχημένος γιατί πράγματι ακόμα και εννοιολογικά η καλοσύνη είναι κάτι που δείχνουμε. Είναι μια πράξη. Κάτι που στέλνουμε στην κόσμο. Η καλοσύνη είναι κάτι που προσφέρουμε.
Με ποιες μικρές πράξεις, όμως, μπορούμε να την προσφέρουμε; Ή αλλιώς, πώς μπορούμε να δείξουμε στους άλλους ότι είναι σημαντικοί;
Υπάρχουν καθημερινά μικρές πράξεις που θεωρούμε πολύ μικρές, αλλά αυτές είναι και οι σημαντικότερες.
Όλοι θέλουν να ακουστούν. Ας τους ακούσουμε λοιπόν. Όταν ρωτάς κάποιον για την μέρα του, μην τον διακόψεις, χάρισε του την αμέριστη προσοχή σου! Αυτό να ξέρεις μερικές φορές αρκεί για να κάνει την διαφορά στην ημέρα του.
Χάρισε το χαμόγελο σου. Πόσο συχνά χαμογελάς στους ξένους όταν βγαίνεις το πρωί από το σπίτι; Ένα χαμόγελο σε αυτόν που σου έδωσε προτεραιότητα στον δρόμο, ένα φιλικό νεύμα στην ταμεία στο σούπερ μάρκετ, όλα αυτά είναι μικρές πράξεις καλοσύνης.
Μοίρασε γλυκά λόγια. Τα λόγια είναι μαγεία. Φτιάξε την μέρα κάποιου με ένα θετικό σχόλιο και δείξε την αγάπη σου.
Δείξε ενδιαφέρον! Μερικές φορές, κάποιος γύρω σου περνά μια δύσκολη μέρα. Ρώτησε τον αν χρειάζεται την βοήθεια σου! Μια απλή ερώτηση σαν αυτήν θυμίζει στους άλλους ότι δεν είναι μόνοι τους.
Θυμήσου ότι η καλοσύνη είναι μεταδοτική και ό,τι μεταδίδεις, επιστρέφει σε εσένα καθώς είμαστε όλοι ένα.
💮Με ποιες μικρές πράξεις δείχνουμε καλοσύνη στον εαυτό μας
Η Louise Hay έλεγε: «Το πρωί, μόλις ξυπνήσεις, πριν κάνεις οτιδήποτε άλλο, κοίταξε τον εαυτό σου στον καθρέφτη και πες «Καλημέρα, σ’ αγαπώ! Μόνο καλό θα βρω μπροστά μου σήμερα.»
Ο εαυτός είναι όλος μας ο κόσμος. Αν δεν έχουμε αυτόν ικανοποιημένο, δεν μπορεί τίποτα να πάει καλά. Ωστόσο, του ζητάμε συνέχεια και σχεδόν ψυχαναγκαστικά να αποδίδει συνεχόμενα χωρίς να ζητάει τίποτα, πράγμα αδύνατον.
Δώσε στον εαυτό σου αυτά που σου ζητάει, μην του βάζεις προκλήσεις και παράλογους τρόπους επιβράβευσης, πχ: πιάσε τον στόχο του μήνα στη δουλειά και μετά θα πας την εκδρομή. Εξήγησέ του πως τον στόχο χρειάζεται να τον πιάσεις για να γίνεις καλύτερος στη δουλειά σου και την εκδρομή θα την πας έτσι κι αλλιώς γιατί χρειάζεσαι χρόνο για αναψυχή με τον εαυτό σου. Δεν εξαρτάται το ένα από το άλλο.
Εμψύχωσε τον εαυτό σου. Πίστεψέ τον. Αν είχες μια φίλη που κάποιος της μιλούσε πολύ άσχημα και προσβλητικά, μάλλον θα της έλεγες να απομακρυνθεί από αυτό το άτομο. Σκέψου πως ο εαυτός σου δεν μπορεί να προστατευτεί από τις αρνητικές σου σκέψεις γιατί είστε πάντα ένα. Μερικές φορές, το να φας το γλυκό, το να κοιμηθείς αργά ή το να μην κάνεις yoga είναι εξίσου πρόοδος. Άκου τις ανάγκες σου με καθαρό μυαλό.
Περιόρισε τη γκρίνια. Η γκρίνια φέρνει γκρίνια και όπου δίνεις την προσοχή σου, αυτό μεγαλώνει. Η καλοσύνη δεν είναι αγαθοεργία. Είναι συνειδητή, καθημερινή στάση ζωής με πράξεις που έχουν υπομονή, συμπόνοια, κατανόηση και αλληλεγγύη στον εαυτό σου
😀Γιατί η Καλοσύνη μοιάζει πιο επίκαιρη από ποτέ σε έναν κόσμο που αλλάζει;
Σ’ ένα κόσμο που όταν ακούς τη λέξη καλοσύνη σκέφτεσαι τη λέξη «όρια» για να μην σε πουν (ή να μην σε πεις) μαλάκα, σ’ έναν κόσμο που το εγώ είναι μεγαλύτερο του εμείς και το «φαίνεσθαι» ορθώνεται πιο δυνατό από το «είναι», το να κάνεις το καλό και να το ρίχνεις στο γιαλό είναι η μόνη μας ελπίδα.
Η καλοσύνη δεν έχει να κάνει ούτε με όρια ούτε με όρους ψυχολογίας. Είναι διαφορετικό να χτίζεις άμυνες και να προστατεύεσαι από τα αδηφάγα «θέλω» των άλλων, και διαφορετικό να βγάζεις την καρδούλα σου και να την προσφέρεις επειδή το θες πραγματικά.
Κι εσύ που λες πως έκανες μόνο το καλό και τώρα νιώθεις προδομένος και κενός, τότε δεν έδωσες στ’ αλήθεια καλοσύνη. Έκανες αυτό που σου είπαν, αυτό που έπρεπε ή αυτό που νόμιζες πως θα σου αποφέρει κέρδη.
Γιατί η καλοσύνη, φίλε μου, δεν περιμένει ανταπόδοση. Είναι το φως στη καταχνιά, ένα παιδικό γέλιο μέσα στα κλάματα και τους πολέμους, μια ζεστή κουβέρτα στην παγωνιά, ένα καρβέλι ψωμί εκεί που έχει πέσει πείνα, το χέρι που θα σε βγάλει απ’ το νερό να μην πνιγείς και μια γλυκιά κουβέντα που θα σε σώσει απ’ την πικρία.
Στον κόσμο μας, λοιπόν, που αλλάζει μέρα με τη μέρα και που ολόκληρο το είναι μας γαντζώνεται με δύναμη στην ύλη και τον εγωισμό, η καλοσύνη δεν είναι απλά μια πράξη, είναι επανάσταση. Είναι ο μόνος τρόπος να αφήσουμε την πάρτη μας στην άκρη και να κοιτάξουμε λιγάκι παραέξω.
Κι εσύ που ανησυχείς μήπως παραμελήσεις τον υπέροχο, σημαντικό εαυτό σου, να θυμάσαι τα λόγια του τεράστιου Γκαίτε: «Όποιος δεν κάνει τίποτα για τους άλλους, δεν κάνει τίποτα για τον εαυτό του».
GIPHY App Key not set. Please check settings